
Harry Styles’ın Sessizliğini Delen “Pleasing Yourself” Lansmanı
Harry Styles’ın güzellik markası Pleasing’in yeni koleksiyonu, bir seks oyuncağı ile temsil ve tüketim kültürüne dair yenilikçi bir tartışma başlatıyor.
Harry Styles, son zamanlarda müzik sahnesinden uzakta. Avrupa seyahatiniz esnasında bir fırında ya da Japonya’da yanınızdan geçerken onu görebilirsiniz. Hayranları yeni albüm isimleri ve temaları konusunda spekülasyon yaparken, Styles’tan gelen ilk haber yeni bir şarkı değil, Pleasing markasının “zevk” odaklı ürünleri oldu.


“Pleasing Yourself” ürünleri ne diyor?
Pleasing’in yeni koleksiyonu “Pleasing Yourself” adıyla lansmanı yapıldı. Koleksiyon, bir çift uçlu vibratör ve silikon bazlı bir kayganlaştırıcı içeriyor. Ürünlerin tasarımı sade ama dikkat çekici. Mat pembe tonları, şeffaf ambalajları ve nötr yazı tipiyle sunulan koleksiyon, kapsayıcı bir cinsel sağlık anlatımı kurmayı hedefliyor. Marka, cinsiyetsiz bir pazarlama dili benimseyerek, bedenleri ön plana çıkarmadan, renk, doku ve forma odaklanıyor. Ayrıca, cinsel sağlık eğitmeni ve aktivist Zoë Ligon ile iş birliği yapıldığını, Planned Parenthood ile gerçekleştirilen sosyal sorumluluk projesinin de duyurulduğunu belirtti.


Lansmanın bir parçası olarak New York Soho’da üç gün süren bir pop-up mağaza açıldı. Ancak tepkiler de gecikmedi. Bazı kullanıcılar, markanın estetik yaklaşımını “çok steril” ve “çok rafine” bulduklarını dile getirdi. Diğerleri, genç hayran kitlesiyle göz önünde bulundurulduğunda ürünlerin çıkış zamanını tartışmalı buldu.

Sanatçının Temsil Yükü
Harry Styles, müzik kariyeri ile bedenini nasıl sunduğu konusunda da sıkça konuşulan bir figür haline geldi. One Direction sonrası kariyerinde, giyim tercihleri ve sahne estetiği ile kuir kodlara atıfta bulunan ancak bu durumu hiçbir zaman net olarak ifade etmeyen bir temsil alanı oluşturdu. Bu durum, kuir varoluşun günlük temsilinin önemli bir açılımını sunarken, “gösterilebilir olan” ile “yaşanabilir olan” arasındaki farkları da tartışmaya açıyor.
Pleasing Yourself koleksiyonu, Styles’ın kamu önü bedeni ile ilişkisi açısından yeni bir eşik sunuyor. Buradaki hayran ilişkisi de değişiyor. Styles’ın takipçilerinin büyük bir kısmı, onun “herkes için” ancak “hiç kimseye ait olmayan” estetik duruşundan beslenen bağlarını geliştirirken, bu koleksiyon, bu inancın dışına çıkan bir adım olarak değerlendirilebilir. Bu durum, bazı hayranlar için hayal kırıklığı, diğerleri içinse nihayet beklenen bir açıklık olarak algılanıyor.
Styles’ın bu koleksiyon ile yaptığı şeyin “politik” olup olmadığı tartışmaya açık. Ancak bu politik okumaların yok sayılması da söz konusu değil. Cinselliği, 이론 seviyesinde ve ek olarak estetik ve pazar üzerinden değerlendirirken; burada sunulan ürün, yalnızca bir vibratör değil, aynı zamanda kamuya tatbik edilmiş bir ifade biçimi olarak önem taşımaktadır.
“Pleasure Economy”nin Sınırları
Koleksiyon, fiyatlandırması ve konumlandırması ile de tartışma yaratıyor. 68 dolarlık vibratör ve 25 dolarlık kayganlaştırıcı, cinsel sağlık ürünlerinin giderek lüks bir tüketim alanı haline geldiğinin bir işareti. Bu fiyat politikası, ürünlerin erişilebilir olduğu yönündeki söylem ile çelişiyor. Dahası, “kapsayıcı” olduğu iddia edilen her marka gibi, bu koleksiyon da kime seslendiğini ve kimleri dışarda bıraktığını yeniden düşünmeye itiyor.
Sara Ahmed, “The Cultural Politics of Emotion”da zevki, bireyin yöneldiği şeyle kurduğu ilişki üzerinden tartışır: Zevk, kişinin neye yöneldiği değil, neyle karşılaştığı ile ilgilidir. Zevki bireysel bir deneyim olmanın yanı sıra, ideolojik ve sınıfsal unsurların şekillendirdiği bir alan olarak da görebiliriz. Bu çerçeve, zevkin toplumsal olarak düzenlenen bir etkileşim biçimi olduğunu gündeme getirir.
Ayrıca burada, “steril erotizm” olarak adlandırabileceğimiz bir görsel dilin hâkimiyetine de dikkat çekmek gerekir. Ürünler, beden ve ten çağrışımlarından uzak, neredeyse soyut bir estetikle tanıtılıyor. Bu durum, cinselliği sergilemek ile onu pazarlanabilir hale getirmek arasındaki farkı belirsizleştiriyor. Zevk, deneyimlenmesi gereken bir alan olmaktan çıkıp, satın alınabilir bir tasarım nesnesine dönüşüyor. Bu strateji, kapsayıcılık vaadi ile sınırlı kalan ürünleri, “kapsayıcılık” söylemini bir pazarlama taktiği haline getiriyor. Böylece pleasure economy, bireysel zevki özgürleştirmekten ziyade, onu biçimlendiren yeni norm sistemleri inşa ediyor.
Sosyal Medyadan Tepkiler
Koleksiyon sosyal medyada birçok kullanıcı tarafından mizahi bir şekilde yeniden yorumlandı; görseller üzerinden yapılan espriler ve ironik anlatılar fandom içinde yaygınlaştı. Bu içerikler, Harry Styles’ın hayran kitlesi ile kurduğu ilişkinin dinamiklerini de ortaya koyuyor.
Burada önemli bir nokta, fandomun kendisini bir denetim mekanizması olarak da yapılandırabilmesi. Pop kültürü figürleri, hayranlarıyla kurdukları bağın sınırlarını belirlerken, aynı zamanda o sınırların aşılmasıyla da yüzleşmek zorunda kalıyorlar. Styles’ın yıllardır özel hayatındaki belirsizlikleri, bu yeni seksüel temsil ile somut hale getirmesi, alışılmış sınırları zorlayan bir adım olarak algılandı.
Bu tepkiler, aynı zamanda platform kültürünün doğasına da işaret eder. Günümüzde sosyal medyada, ünlülerin her eylemi dikkat çekmekle kalmıyor; aynı zamanda yeniden yorumlanıyor, parodiler oluşturuluyor, estetikleştiriliyor veya iptal kültürü ile karşılaşabiliyor. Styles’ın lansmanı, bu mekanizmaları eş zamanlı olarak tetikledi. Ürünler bir yandan ironik içeriklere malzeme olurken, diğer yandan temsilin araçsallaştırılması ve özel alanın ticari hale getirilmesi gibi daha derin tartışmalara kapı araladı.
Bu tepkiler, fandom kültürünün değişen dinamiklerini de gözler önüne seriyor. Bazı kullanıcılar, Styles’ı hâlâ One Direction döneminin “boy-next-door” imajı ile hatırlarken; bu ürün, sanatçının kendine özgü bir ifade alanı kurma çabası olarak değerlendirilebilir. Özgürleşmeye çalışan bir sanatçının, geçmişten kalan temsillere hapsolması kavramı, bu tartışmada sessiz bir beklenti olarak varlığını sürdürüyor.
Fotoğraflar: Pleasing @pleasing