Ebeveynler Günü Neden Olmasın? | Sağlık
Her Mayıs ayının ikinci Pazar günü kutlanan Anneler Günü, günümüz yaşam koşulları göz önüne alındığında yenilenmeye ihtiyaç duyuyor. Benzer şekilde, Haziran ayının üçüncü Pazar günü kutlanan Babalar Günü de dikkat çekici. Kadın-erkek eşitliğini tartıştığımız, geleneksel cinsiyet rollerini sorguladığımız ve klasik çekirdek aile modelinin yerine çeşitli aile yapılarının geçmeye başladığı bu dönemde, bu iki ayrı günü bir araya getirip “Ebeveynler Günü” olarak kutlamak mantıklı olabilir…
Son yıllarda anneliğe atfedilen bazı özellikler ve sorumluluklar daha geniş bir bakış açısıyla ele alınıyor. Anneliğe yüklenen anlamların yeniden sorgulanması, aslında geç kalınmış bir adımdır… Çünkü pek çok anne, toplum ve devletler tarafından kendilerine yüklenen ağır yükleri tek başlarına taşımaya çalışırken, kendi kimliklerini kaybettiler. Anne, önce kendi bedeninde büyüttüğü ardından tek başına sorumlu olduğu çocuğunu en sağlıklı şekilde yetiştirmek için çaba gösterirken, bu sorumluluğun bilincini kendilerine karşı gösteremediler. Hamilelik süreci ve yenidoğan annesi olmanın getirdiği bağımlılık durumu, yıllardır sadece anneliğe yüklenen sorumluluklar yüzünden, çocuklar büyüdüğünde bile sürmeye başladı. Çocukların fiziksel ve ruhsal açıdan sağlıklı büyümesi için annelerin ve babaların eşit sorumluluk taşıması gerekliliği, artık daha fazla dile getirilmeye başlandı.
Anneliğe yüklenen anlamlar dışında, günümüzdeki zor yaşam koşulları nedeniyle birçok çift çocuk sahibi olmaktan vazgeçerken, yine de sevdiklerini ifade edebilecekleri, bakım sorumluluğu üstlenebilecekleri bir yol bulup hayvan sahiplenmeye yönelmeye başladılar. Son yıllarda sıkça duyduğumuz kedi/köpek annesi/babası terimi, bu eğilimin bir sonucudur. Kedi/köpek ebeveynliği, bu kişiler tarafından son derece ciddiye alınıyor; yaşamlarına katılan bu küçük dostları en sağlıklı şekilde yaşatmaya çalışıyorlar.
Günümüzde artan farklı bir ebeveynlik biçimi; belki de pek bilinçli başlamadığı için sona eren evliliklerden sonra tek başına çocuk büyüten bekar ebeveynlerin, tekrar çift olma yönünde girişimleriyle oluşan “patchwork (eklenmiş) aile” yapısıdır. Çocuğuyla birlikte yaşayan ebeveyn, yeniden evlendiğinde yeni bir aile yapısı oluşturuyor; bu yapıda biyolojik olmayan taraflar da çocuklara sevgi ve şefkat sunmaya, günlük yaşamın sorumluluklarını paylaşmaya gayret ediyorlar.
Bu durumu göz önünde bulundurursak, geleneksel anlamda annelik veya babalık, yerini kendisinin en iyi versiyonuna ulaşmak için çaba gösteren; sevgiyi, şefkati ve sorumluluğu paylaştıkça güzelleştiren yeni bir ebeveynlik şekline bırakıyor. Artık kimin doğurduğu, nasıl doğurduğu ya da bakım sorumluluğu üstlenip üstlenmediği değil, bakımın en iyi şekilde nasıl yapılabileceği ön plana çıkmalı. Eğer annelik-babalık kavramları yerine, tüm ebeveynlik kavramı daha fazla konuşulursa, belki gerçekten önemli olanın bir canlının sağlıklı, mutlu ve huzurlu bir yaşam sürdürebilmesi olduğu anlaşılır. Bu vesileyle, kalbindeki sevgiyi ve şefkati bakım vererek çoğaltan tüm ebeveynlerin her gününü kutluyorum…
