Çocuklarınıza ait oyuncakları yerleştirmeyin! | Anne
Ofistesiniz, işinize yoğunlaşmışsınız ya da evdesiniz, önemli bir konu üzerinde saatlerdir çalışıyorsunuz. Tam bitirmek üzereyken, birisi gelip laptopunuzu kapatsa, kaleminizi ya da şişlerinizi alsa ve hemen bırakmanızı söylese, nasıl hissederdiniz? Kendinizi haksızlığa uğramış mı yoksa saygısızlık görmüş mü hissederdiniz? İşte bu durumda çocuğunuz da sizden pek farklı değil.
Oyun, çocukluğun doğasında vardır ve ebeveynlerin bu gerçeği kabul edip takdir etmeleri son derece önemlidir. Çocuk, oynadığı oyunu ‘meslek’ olarak görür. Yaratmış, inşa etmiş, modellemiş ya da çizmiş olduğu her şey; nasıl bir dünya ya da sahne yaratmış olursa olsun, çocuk açısından değerlidir. Yapmış olduğu işler, ustalık ve anlam taşır; tıpkı sunumunuz, temizlik çabanız ya da ördüğünüz bir şey gibi… Daha da önemlisi, çocuğunuzun yaptığı şey, yeni öğrenilmiş becerileri ve yetenekleri simgeler.
Ebeveynler olarak oyun vaktinin sona erdiğini ilan ettiğimizde, aslında çocuğumuzdan, belki de tam kontrolü sağladığında kayığı terk etmesini istemekteyiz. Yaratım sürecinin yarıda kalması, küçük çocuklar için bazen zorluk yaratabilir; özellikle de çocuk kontrol sahibi olma amacı güttüğü zaman – bu şekilde davranarak bu ihtiyacı kısıtlamış oluruz.
Elbette oyun saatleri, nihayetinde sona erer. Ancak çocuklarımızın her zaman dağıttıklarını toplamak zorunda olmadıklarını bilmeliyiz. Bazen oyuncaklarını ve yaratılarını ortalıkta bırakmalarına izin verebiliriz. Evet, odası zaten dağınık. Oyuncaklar ve dağınıklık içerisindeki boğulma hissimiz artabilir ama bu şekilde davrandığımızda, çocuklarımıza “işlerini” saklama izni verdiğimizde, projelerine harcadıkları zamana ve çabaya saygı ve takdir içeren güçlü bir mesaj iletmiş olacağız.
Çocuğunuzun oyuncaklarını ya da projelerini kaldırmak istemediğini hissettiğinizde ona, toplamak zorunda olmadığını söyleyerek yaptıklarının önemini anladığınızı gösterin. Çocuğunuza şunları söylemeyi deneyin:
- “Toplamak zorunda değilsin! Eserlerini saklayabilirsin”
- “Haydi, oyuncağının üzerine adını yazalım ki hiç kimse dokunmasın”
- “Bunu atmak zorunda değilsin; ama kaldırmamız gerekiyor. Haydi bunu koyacak güvenli bir yer bulalım”
- “Bunun için çok uğraştın; haydi kaldırmadan önce bir fotoğrafını çekelim”
- “Bunun bir kısmını kaldırmamız gerekiyor; ama birazını bırakabiliriz. Hangi kısmını saklayacağımızı sen seçsene”
- “Ne kadar güzel bir şey yapmışsın! Haydi bunu asacak bir yer bulalım ki hep görebilelim”
- “Oyun saatini bitirmemiz gerekiyor. Oyuncağının bir kısmını yanına almak ister misin?”
- “Gitme vakti geldi; ama ben burada oyuncaklarına göz kulak olacağım. Güvende olacaklar”
Müsamaha göstermeye ve toplama pazarlığı yapmaya istekli olmak, çocuğa sayısız mesaj iletir ve çocuklarımızın edinmelerini istediğimiz birçok temel davranış ve beceriyi biçimlendirir. Örneğin:
- Esnek olma becerisi
- İşlerin kendi istediği gibi gitmemesine tahammül edebilme
- Ödün verebilme
- Saygılı olma ve değer bilebilme
- Özel bir şey yapmak için harcanan zamanı, fikirleri ve çabayı onurlandırabilme
Dahası, çocuklarımıza, sürekli kontrolü elimizde tutmak zorunda olmadığımızı gösterir. Sürekli ebeveynlik çoğu zaman gerektirdiği gibi, oyunbozan olmak zorunda değiliz. Bazen bir şeyleri doğal akışına bırakabiliriz aslında – çoğu ebeveyn açısından zor bir uygulama olsa da.
Çocuğunuza sıklıkla ortalığı toplattırmamanın başka bir avantajı: Oyun saatinden sonra yaşanan geçişler, zorluk yaşamanıza neden olmaz; çünkü güçlü ve pozitif bir bağ kurmuş, oyuncaklarının dışarıda kalmalarına izin vererek kabul eden ve saygılı bir mesaj vermişsinizdir.
Onlara pozitif bir şekilde bağlandıkları anda, yola devam etme becerileri gelişir ve projelerinin yok olmasına izin verme olasılıkları çarpıcı biçimde artar. Bu yüzden deneyin. Çocuğunuza sürekli toplaması konusunda ısrarda bulunmayın. Önemli “işlerine” gerçekten saygı duyduğunuzu gösterin; emin olun, bu çocuğunuz için çok daha anlamlı olacaktır.
Kaynak: Rachel Cedar. “Instead Of Telling Your Kids To Clean Up, Try This Instead”. Şuradan alındı: https://www.scarymommy.com/stop-forcing-kids-pick-up-after-themselves/