Aile ve Çocuk

Çocuğunuzu mutlu etmeye çalışmak yerine! | Anne

Bir durup düşünün, “Çocuğum ne ile mutlu olur?”

Büyük ihtimalle ona hediyeler aldığınızda mutluluk yaşıyordur. Bir oyuncak mı? Yeni bir bilgisayar oyunu mu? Parka gitmek mi? Belki de sadece bir lolipop onu mutlu edecektir. Belki de, uyku saatinden bir saat geç yatması onu daha çok mutlu eder. Çocukların çoğu fast-food’u sever örneğin. (Bunu bazı yetişkinler de seviyor, ama bu başka bir tartışmanın konusu.) Ancak günümüzde ebeveynler ve çocuklar arasındaki mutluluk dinamikleri oldukça farklı. Bir taraf mutlu olduğunda, diğer taraf da mutlu oluyor mu, bu da tartışmaya açık. Neden mi? Çünkü günümüzde ebeveynler, çocuklarını mutlu etme konusuna oldukça düşkünler.

Ne kadar cesur bir açıklama, değil mi? Aslında değil. Mutlu çocuklar yetiştirmek asıl görevimiz. Elbette ki mutlu bir çocuk harika bir şey. Ama göreviniz çocuğunuzu mutlu etmek mi yoksa ona nasıl mutlu olacağını öğretmek mi? Bu ikisi, birbirinden çok farklı şeyler. Onlara mutlu olmayı öğretmek, çok daha önemlidir çünkü:

Eğer çocuğunuza mutlu olmayı öğretmek yerine sadece onu mutlu etmeye odaklanırsanız, onun mutluluğunu başka yerlerde arayan ve yalnızca başkaları sayesinde mutlu olabilen bir birey yetiştirmiş olursunuz. Bunu yapmaktan vazgeçin. Asıl amacınız, büyüdüğünde size ihtiyaç duymayacak kadar bağımsız bir birey yetiştirmektir. Sadece onu mutlu etmek yeterli olamaz; yetişkin olduğunda onu kim mutlu edecek? Siz yokken mutlu olmasını kim sağlayacak? Eşleri mi bu yükü üstlenecek? Ancak bu durum oldukça zordur ve inanın, sonunda başarısız olacaklardır.

Eşinizin sürekli sizi mutlu etmesini beklediğiniz bir ilişkiyi düşünün. O ilişkinin üzerindeki gerginliği göz önünde bulundurun. Bir günde, taraflardan biri mutlu değilse, bu mutlaka diğerinin hatası mı? Kötüye kullanma veya ihmal içeren ilişki türlerini bir kenara bırakırsak, sıradan bir ilişkide dahi, her şey yolunda giderken, mutluluğunuz sadece size aittir, değil mi?

Eğer gerçekten kalıcı ve anlamlı bir mutluluğu arıyorsanız, onu almak için gidin. Hiç kimsenin size hediye paketi içinde mutluluğu getirmesini beklemeyin. Çünkü ya çok uzun sürer ya da zaten imkansızdır. Mutlu olmak tamamen kişinin zihninde bir meseledir. Herkesin bu yolculuğu farklıdır ve insanı farklı yerlere götürebilir. Ancak çocuklar bunu henüz anlayamazlar.

Doğru insanı bulmak mutluluğu bulma konusunda yardımcı olabilir. Doğru insan harika bir şeydir ve mutluluk artırabilir. Zamanla mutluluğunuzu daha da artırabilir. Fakat bazen ilişkiler de başarısız olabilir. O durumda ne yapacağız? Mutluluğu sağlayacak kişiyi ararken, kendi mutluluğumuzu kaçırır mıyız? Mutluluğu kaçırmak demişken, bunu çocuklarımıza da mı yapıyoruz? Her şey yolunda gitmeden nasıl mutlu olunacağını onlara mı model alıyoruz?

Mutlu bir çocuk yetiştirmenin en temel anahtarı, ebeveynin kendisinin mutlu olmasıdır. Ona, küçük şeylerle mutluluğunu bozmayan, özünde mutlu bir bireyi örnek gösterin. Örneğin, yeni bir araba yalnızca yeni bir ulaşım aracıdır, mutluluk kaynağı değildir. En sevdiği restoranda yemek ise, yarın ne yediğini unutacağı düşünüldüğünde, uzun süreli bir mutluluk sayılmaz.

Mutluluk yolculuğunuz sizi ve ailenizi nereye götürürse götürsün, çocuklarınıza mutluluğu nasıl öğreteceğiniz konusunda düşünün. Unutmayın, çocuklarınız yalnızca yemek yemeyi değil, her şeyi sizden kopyalar ve öğrenirler.

Kaynak: Bill Flanigin. Şuradan alındı: https://www.huffpost.com/.